Aşk-ı Kadim
Sen doğdun,
bağrına gül düştü toprakların...
Bir devrin karanlığı
varlığınla nur oldu...
Sen doğdun,
süzüldü göz yaşı yanığından
seni iki aleme müjdeleyen ananın...
Ey mahzun gönüllere güneş olan,
han olan...
Ey sevgi bağında aşk-ı kadim sevgili...
Ey kalp gözü kapalı cehaletin...