Kış baba geliyor, eli kulağında
Kaşlarını çatıyor, öfkesi burnunda
Karnım zil çalıyor ama zilim bile yok benim
Damım akıyor ama kovam bile yok benim
Daha bunun odunu kömürü var, defteri kitabı var, ekmeği soğanı var
Daha bunun yağmuru çamuru var, evsizi barksızı var, çoluğu çocuğu var!
Kış baba...